Rambling Roots Festival (Utrecht, 2024)

Op de 10e editie van het jaarlijkse Rambling Roots Festival in Utrecht begon mijn vooraf uitgestippelde route bij Katherine Priddy  (interessant nieuw album) en leidde deze via Heather Little (geweldig nieuw album) en David Rodriguez (1952-2015!) naar Jack Browning (een verrassing van 2023). Headliner én afsluiter The White Buffalo liet ik schieten. Ik had hem vorig jaar al live gezien en tja de leeftijd he. 

Ik begin meteen met het hoogtepunt. Dat was David Rodriguez en dat klinkt misschien een beetje vreemd, want deze van oorsprong Texaanse singer-songwriter overleed een kleine 10 jaar geleden. Dit jaar echter werd met Songwriter’s Spotlight een nieuw element toegevoegd aan het festival. De bedoeling van deze vondst is dat een basisband een set verzorgt die gewijd is aan een songwriter die meer bekendheid verdient. Deze eerste keer was dat deze Texaan, die ooit naar Nederland verhuisde. Zijn liedjes werden gebracht door The Rhythm Chiefs. Dit geweldige gezelschap, dat al eerder met Rodriguez had gespeeld, nam kort voor zijn dood samen met hem liedjes op voor een nieuw album . Onlangs zijn deze nummers dan toch uitgebracht. 

Om ‘het probleem’ van de overleden zanger op te lossen kwam er een kwartet aan zangers voorbij. Daar zaten niet de minsten tussen. Achtereenvolgens leefden Ian Siegal, Nika Pantovic, Tim Knol, Josh Gray en met een zangtussendoortje ook drummer Dusty Ciggaar zich in de teksten in. En omdat hij dan toch ook op het festival aanwezig was, sleurde Roel Spanjer nog even zijn trekzak mee voor een enkel nummer. Ook gastmuzikanten als David Gram (pedal steel) en Nick Croes (akoestische gitaar) zorgden voor de vervolmaking van dit muzikaal feestje. Gaandeweg ontstond in de zaal de bewustwording dat er op dat podium van Cloud Nine iets magisch aan het gebeuren was. In drie kwartier tijd werd inderdaad een niet makkelijk te vergeten uitvoering gegeven van het album Rise and Shine, dat de dag voordien nog in Dordrecht werd gepresenteerd.

Kort daarvoor gaf Heather Little (leeftijd onbekend) op hetzelfde podium een overtuigend optreden. Heather Little, eveneens uit Texas, maakte met By Now (2024) pas haar tweede album. En wat voor een is dat! Een topalbum met sterke, verhalende songs. Het album biedt een fraaie mix van haar prachtige, warme stem, persoonlijke teksten en fijne muziek.  Dat was ook op het festival het geval, waar Janos Koolen (op elk instrument dat je maar kan bedenken) en Charles Nagtzaam (bas) haar begeleiders waren. Mooie momenten waren er te beleven. Zoals die keer toen Janos meesterlijk de slide bespeelde en Heather verrukt opzij keek naar degene die deze betovering veroorzaakte. 

De Engelse Katherine Priddy (29) is een folkartiest. Uitgerust met een graad in literatuur schrijft ze haar liedjes. Daardoor is kwantiteit en kwaliteit al bij voorbaat gegarandeerd. De oneindige verzameling aan woorden die ze in haar hoofd heeft, moet er immers ook weer uit. Haar teksten voorzien daar maar voor een deel in, ze moet ook met mensen praten zegt ze. Haar valkuil is dat ze tussen de liedjes te veel kletst en ze probeert dat – met enige moeite – te beperken. Maar na de show zwerft ze langs de podiums en stelt ze zich open voor gesprekken als een dolende op zoek naar het woord Gods. Het liefst wil ze dat mensen zomaar beginnen tegen haar aan te kletsen waardoor er een gesprek kan ontstaan. Ze voelt zich als een vreemde eend in de bijt als folkzangeres op dit ‘countryfestival’. Onlangs mocht ze haar opwachting maken in het programma Later… with Jools Holland en speelde er A Boat on the River. Dit programma is het mekka van de popmuziek en er optreden betekent naast erkenning ook een groot bereik. Ze bespeelde gisteren haar akoestische gitaar vooral tokkelend en werd daarbij ondersteund door George Boomsma op de elektrische gitaar.

Jack Browning (26) is een Londenaar die vooral overal elders in de wereld vertoeft. Hij blijkt momenteel in Nederland neergestreken te zijn, voor de liefde. Met het album Red Eye Radio debuteerde hij in 2023. Hij vond het sowieso al tof om hier te mogen optreden en had er alle begrip voor als mensen zijn show zouden verlaten om naar de afsluitende act van The White Buffalo te gaan kijken. Hij is immers zelf een fan van the buffalo. Jack Browning, veelzijdig artiest, tekende dan ook de hoes van The White Buffalo’s On the Widow’s Walk

Ik ben ook een fan van The White Buffalo. Maar de ledematen piepten en kraakten. Ik pakte mijn dalurenkaart en treinde daarom na het optreden van Jack Browning terug naar huis.