Gepubliceerd in WielerRevue, juni 2004
Herdenkingsdienst voor Pantani
Bijzondere dienst in Zandberg (8 mei 2004)
Op 5 juni 1999, tien minuten voordat het startsein van de voorlaatste etappe van de Giro zou klinken, werd het Marco Pantani verboden in die ronde nog van start te gaan. Hij droeg op dat moment de roze leiderstrui. Die dag begon het stervensproces van Pantani als wielrenner.
Vijf jaar later, op Valentijnsdag van het jaar 2004, stierf de mens Marco Pantani.
Een paar maanden daarna werd, gelijktijdig met de proloog van de Ronde van Italië, in de St. Josephkerk te Zandberg een herdenkingsdienst gehouden ter nagedachtenis aan Marco Pantani.
Twee racefietsen bovenop de toegangshekken van de St. Josephkerk en een erehaag gevormd door de jeugd van de WSV Emmen geven aan dat er in de kerk geen gewone dienst wordt gehouden: dit keer staat de dienst in het teken van wielrennen.
Binnen brandt de paaskaars, geflankeerd door een portret van Pantani aan de rechterzijde en een kaars die nog aangestoken moet worden voor Marco Pantani aan de linkerzijde.
Verse bloemen zorgen voor een Italiaans accent.
Het orgelspel van Klaas Withaar begeleidt de bezoekers naar hun plaatsen.
Pastor De Wolf spreekt woorden van welkom vanuit de gedachte dat Marco Pantani niet in ons midden is, maar wel in onze harten. Hij steekt de gedachteniskaars voor Pantani aan de paaskaars aan en leest twee korte bijbelfragmenten voor.
Er volgt een bijzondere kerkdienst. Bijzonder omdat het ter ere is van een sportheld. Bijzonder omdat videofragmenten deel uitmaken van de dienst. Bijzonder omdat in het gebed pastor De Wolf alle sportbeoefenaars, dus ook de recreatieve, betrekt.
Joop Atsma, voorzitter van de KNWU, is gastspreker. Hij haalt een enkele persoonlijke herinnering aan Pantani op en praat over eenzaamheid. De eenzaamheid van de renner in een bergetappe, maar ook de eenzaamheid van Marco Pantani gedurende zijn laatste weken op zijn hotelkamer.
Hij zegt te beseffen dat kampioenen voortdurend begeleid moeten worden, niet alleen tijdens hun carrière, maar ook erna.
De opvang van sporters is belangrijk. Daarin heeft ook een sportbond als de KNWU een verantwoordelijkheid.
Tijdens het gebed beveelt pastor De Wolf Marco Pantani aan God aan en ook alle sporters die in hun sport misschien te ver zijn gegaan of zijn verongelukt. Ten slotte worden alle beoefenaars van sport op welk niveau dan ook aan God aanbevolen.
Daarmee loopt deze bijzondere dienst bijna ten einde. Wat nog volgt is een dankwoord en de gelegenheid om de kleine expositie over Marco Pantani te bekijken. De klanken uit het orgel van Klaas Withaar lossen op in het geroezemoes dat na beëindiging van de dienst te horen is.
Koffie en frisdrank benadrukken de Zandbergse gastvrijheid.
Op deze wijze werd in de St. Josephkerk Marco Pantani herdacht. Pantani, een mens die diepe dalen heeft gekend. Pantani, een wielrenner die op zijn best was hoog in de bergen.
Een sportman die door deze dienst hopelijk het allerhoogste heeft bereikt.
[Zandberg, 8 mei 2004]