Drie fasen
Internet uit het stopcontact. Dat blijkt helemaal geen grap te zijn; het bestaat echt. Kwestie van een setje wandcontactdoospluggen kopen, inprikken en verbinden met je apparaatjes.
Eentje sluit je aan op het modem, de andere op de computer. De kabel tussen die wandcontactdozen ligt er namelijk al: de electriciteitskabel! Misschien maakt het een omweg via je meterkast, maar dat is geen belemmering.
Er is wel een randvoorwaarde: de afstand over de draad tussen de twee pluggen mag niet meer dan honderd meter tellen. Nou, je moet wel in een heel luxe villa wonen wil je daarboven komen.
Het werkte dan ook bij ons in huis, althans aanvankelijk. Maar na een paar maanden begon de verbinding regelmatig uit te vallen.
Nu vind ik van apparaatjes dat ze het gewoon moeten doen. Tenzij ze stuk zijn, dan doen ze het niet, dat is duidelijk. Maar een beetje stuk, dat kan niet.
Dus was het troubleshooten geblazen, op zoek naar de kink in de kabel. Die kan zich eigenlijk overal in de keten voordoen, besef je dan.
Om hem te vinden moet je situaties gaan uitsluiten. Door snoertjes te verwisselen en andere wandcontactdozen te gebruiken bewandel je het pad van de deductie op zoek naar de boosdoener. De conclusie was dat de twee pluggen onderling niet goed meer met elkaar communiceerden, dus dat de verbinding over het electriciteitsnet niet meer stabiel was. Storing op de lijn.
De vraag was hoe dit zo ineens kon. Een volgende fase van troubleshooten begon. Tot een vriend een blik wierp in onze meterkast en onomstotelijk vaststelde dat we over 3 fasen beschikten! Je moet het maar weten.
Er komen dus drie aders met wisselspanning ons huis binnen: krachtstroom. Als de wandcontactdozen op een verschillende fase zijn aangesloten wordt de weg ertussen veel langer dan honderd meter. Want de internetstroom maken dan een omweg via een schakelkast ergens buiten het huis. Drie fasen, dat was de boosdoener!
We hebben nu een setje internetstekkers in de aanbieding, voor de helft van de prijs.
[13 april 2009]