Dat gaan we niet snel vergeten!
Foto: Aisha Zeijpveld
Als je je veilig voelt, hoef je niet je stinkende best te doen om je gevoelens te verbergen. Laat ze maar gaan, die onbedwingbare stromen. Ze worden immers herkend en begrepen. Zaterdagmiddag 20 juni 2015 voelde Maaike Ouboter zich zichtbaar veilig en thuis in de knusse platenwinkel aan de Goudse Turfmarkt; haar eerste instore-optreden na het uitkomen van haar debuutalbum gunde ze namelijk aan Free Music Gouda, ‘een van de tien beste platenzaken van Nederland’.
Ze was zeker thuis in Gouda, de stad waar ze geboren en getogen is. Met een publiek dat voor een deel bestond uit vrienden en bekenden van nog maar een paar jaar geleden, van voor de tijd dat ze bekend werd met het liedje Dat ik je mis. Dat is het lied waarmee ze de jury van een liedjeswedstrijd op TV tot tranen toe overrompelde.
Nu was het andersom. Want al bij het eerste nummer hoorde je een lichte hapering in de stem van Maaike. Je vroeg je even af of ze een noot niet ging halen. Maar ook zag je traantjes parelen onder haar heldere ogen. De opnames, het debuutalbum, de hectiek daaromheen en de warme belangstelling in Gouda, het werd haar inderdaad net even te veel. Daar kwam ze ook eerlijk voor uit en ze vertrouwde ons toe dat zij de liedjes van haar album En hoe het dan ook weer dag wordt voor deze speciale gelegenheid in een emotionele uitvoering laat horen.
Foto: Cornelis de Keizer / Empire Imaging Gouda
Ze laat zich niet gek maken. Haar eerste liedje meteen een megahit? Ze schuift de belangstelling opzij en gaat gewoon een paar jaar studeren. Tegelijkertijd schrijft ze in haar schriftje de teksten voor nieuwe liedjes die tijdens de tentamens door tussen de lijntjes aan het rijpen zijn. Tot ze de studio in duikt om met volle overgave aan haar debuutalbum te werken. Onder de strenge leiding van Joost Zweegers. Het is een intensieve periode geweest. Dat blijkt tijdens haar korte optreden.
Maaike is een meisje dat je heel naturel en met oprechte en open blik kan aankijken. Zo pakte ze toen die jury in, zou je zeggen. Maar het is geen kwestie van inpakken, dat gebeurt onbedoeld. Zo is ze gewoon, je krijgt wat je ziet. Haar stem klinkt lief. Dat leidt met haar persoonlijke teksten vanzelf tot gevoelige en tedere liedjes, in het Nederlands en met warmte gebracht. Liedjes vol dierbare herinneringen, die ze de ene keer wel van een toelichting voorziet maar de andere keer niet. Zoals bij Maarten, waarbij je eigenlijk wel aanvoelde dat het verkeerd zou uitpakken als ze er uitleg bij gaf.
Ze kreeg het die zaterdagmiddag dus even te kwaad. Dat was een bijzonder moment. Je voelde in die kleine ruimte de solidarideit van een paar dozijn betrokken mensen. Als je om je heen keek zag je de waterige ogen bij de anderen, want gedeelde smart is halve smart toch? Bij een vrouw naast mij zag ik later weer een traan biggelen, dat was bij het liedje Jij de koning, als ik het goed heb onthouden. Zo’n uitwerking kunnen de liedjes van Maaike Ouboter dus hebben. Liedjes vol gevoel, oprechtheid en poëzie.
Wat in Gouda gebeurde was natuurlijk een uniek moment. Nu gaat ze verder het land in om haar album te promoten. Er volgt een theatertournee en in januari een optreden in Paradiso. Ach, het leven gaat gewoon door. En soms maak je even een pas op de plaats om te kijken waar je ook alweer naar toe ging.
[20 juni 2015]