Ergens in de tachtiger jaren moet het zijn geweest. Dat we ineens met ons allen onze keukens, badkamers en toiletten gingen verbouwen. De welvaart bleef maar groeien en je moet toch wat met je geld. Een auto had iedereen al, dus daar kon je je geld niet aan besteden. Maar gelukkig bleken ineens vernieuwde badkamers en moderne inbouwkeukens binnen de financiële mogelijkheden te passen.

Tegelijkertijd kwam een nieuw schoonheidsideaal op: het wegwerken van zaken die niet noodzakelijk in het zicht hoefden te staan. Vaatwasser, wasmachine en koelkast werden achter strakke deurtjes geplaatst, gas- en waterleidingen verstopt in muren of achter wandjes. De toiletten hingen, een badkuip stond niet meer op pootjes, leidingen leken niet te bestaan.

Vaak werden die wandjes nieuw opgetrokken. Zo ontstond de tegenhanger van de nis: een naar vóren geplaatste ruimte. Zo’n binnenkomend stuk muur had als bijkomend voordeel dat erbovenop gestileerde vazen, bonte potten of kleurige kommen konden worden geplaatst. Een keuken, toilet of badkamer veranderde zo van een functionele ruimte naar een pronkkamer. Heel mooi allemaal.

De ellende begint als er een storing is. Waar bevindt zich het lek eigenlijk? Dat wordt gissen, want de leidingen lopen immers achter een muurtje! Wat zorgvuldig is opgebouwd moet weer worden afgebroken.

Als je alles zelf kan doen, kost het niet al te veel geld, alleen tijd. Als je niet handig bent, moet je de hulptroepen laten aanrukken. Kost veel geld.

Thuis hebben wij nu een probleem met een scharnier. De deur van onze inbouwkoelkast hangt aan drie scharnieren en daarvan is het bovenste doormidden gebroken. Kwestie van vervangen. Mijn plaatselijke doe-het-zelver zei dat je dan beter alledrie kunt vervangen, overigens een klusje van niks. Prima, goede tip. Maar een klusje van niks? Dat zei hij ook al toen we de woonkamerdeur gingen vervangen. Nou, dat hebben we geweten. Het afhangen van een deur is al een specialisme op zich die niet door elke professionele klusser wordt beheerst. Bovendien begon deze doe-het-zelver toen met het opleveren van een deur waarin hij het gat van de deurkruk verkeerd had voorgeboord. Dus als hij zegt fluitje van een cent weet ik dat hulp van buiten onvermijdelijk is.

Toch kijk je eerst zelf. Snel trek je de conclusie dat je alleen maar de scharnieren kunt vervangen als je de koelkast eruit haalt, je ziet geen andere mogelijkheid. Dat is nogal wat, stiekem hoop je dat je je vergist. Om dit zeker te weten laat je toch maar iemand komen, want de combimagnetron vertoont eigenlijk ook al kuren. Je ziet: de problemen moeten zich eerst hebben opgestapeld voordat bij ons de hulptroepen mogen binnenkomen.

De professional bevestigde mijn vermoeden: de koelkast moet eruit, dus ook de vriezer. En oh ja, die scharnieren zijn toch ook wel van een eigenaardig type, het is niet gezegd dat ze nog kunnen worden nabesteld. En als je een scharnier vervangt, dan zou wel eens kunnen blijken dat het hout eromheen een beetje verrot is. Blijft nog de vraag op welke manier de apparatuur is ingebouwd: je weet nog niet wat je gaande zo'n operatie allemaal tegenkomt.

Zeker is dat hij straks uren bezig zal zijn, tegen een marktconform uurtarief. Dat alles voor slechts een kapot scharnier van de deur van een koelkast, die wel mooi is ingebouwd!