Hoe analoge televisie verdween als sneeuw voor de zon
Ineens stond het beeld op sneeuw. Stiekem had ik nog zo gehoopt dat de lokale kabelmaatschappij de doorgifte van de Nederlandse zenders zou blijven gedogen. Maar dat laatste beetje analoge televisie bleek toch niet het eeuwige leven te hebben. Eind november veranderde ook dat in ruis.
Omdat iemand had bedacht dat per 10-10-10 het analoge televisiesignaal moest ophouden te bestaan, waren de televisiekijkers gedwongen tijdig maatregelen nemen. In zulke situaties denk ik met medelijden aan de mensen die nog minder verstand hebben van techniek dan wij. Zij worden aan de leeuwen overgeleverd en op kosten gejaagd, wij alleen maar op kosten. We wisten dat wij op jacht moesten gaan naar een hulpstuk genaamd DVB-t. Dat slim apparaatje, te plaatsen tussen de kabel en de televisie, zou er voor zorgen dat wij ook op de slaapkamer televisie konden blijven kijken. In de woonkamer hadden we namelijk eerder al een 'echt' digitaal kastje geplaatst. Dat werkte. Toegegeven, het was wel ongemakkelijk dat je voortaan twee afstandsbedieningen nodig had om televisie te kijken. Dat heeft veel weg van één stap voorwaarts en twee achteruit.
De DVB-t was helaas telkens uitverkocht. We zaten daardoor met de handen in het haar en met het vooruitzicht dat het televisietoestel werkeloos in de slaapkamer zou staan. Gelukkig werd er na 10-10-10 toch een beetje analoog signaal doorgegeven: de Nederlandse zenders waren nog wel te bekijken, alle buitenlandse werden geweerd. Een rechts kabinet zou er de vingers bij aflikken bedacht ik mij. Ook al kende ik de achtergrond van de maatregel niet, ik vond hem sympathiek. Het maakte wat ons betreft de aanschaf van een DVB-t overbodig.
Maar ook eind november werden de Nederlandse zenders geweerd van het televisiescherm. Nu moest de jacht op de DVB-t worden heropend. Gelukkig bleek, toen ik voor de vierde keer naar de winkel fietstje, het apparaat voorradig te zijn.
Tijdens het uitpakken schrok ik mij echter een hoedje. De doos bevatte veel meer dan alleen de scart-converter. Een netvoedingsapparaat, een afstandsbediening, twee batterijen en een rood ir-ontvangstoog vergezelden de DVB-t. Het spul werkte wel en daar ging het om.
We kunnen weer televise kijken op de slaapkamer. Nu, net als in de woonkamer, met twee afstandsbedieningen. Ook zijn er extra twee lampjes die blijven branden als het slaapkamerlicht uit gaat. Dan verlichten het rode ir-ontvangstoog en het groene lampje van het voedingsapparaat ons pad in het digitale landschap.
[1 december 2010]