Van bi- naar multi-
Op de vierde cd van Wouter Multer is alles multi: instrumenten, thema’s, genres en vooral cultuur. Ging het voorheen nog over zijn Indische roots, nu gaat het over de roots van iedereen. Over die van u en mij, met elkaar vermengd, fijngewreven in de oelekan en onlosmakelijk verbonden in een wereld(s)gerecht.
‘Senang’, de nieuwe cd van Wouter Muller, wordt morgen gepresenteerd op de Pasar Malam Besar in Den Haag. Dat betekent dubbel feest, want de Haagse Indische markt viert dit jaar zijn vijftigste verjaardag. De cd opent daarom met het speciaal voor deze gelegenheid geschreven ‘Pasar Malam Besar’. Wat daarna volgt, is een heerlijke verzameling pop-, sfeer- en vooral luisterliedjes.
‘Senang’ is een logisch vervolg op ‘Pukul Terus’. Op deze voorganger eindigde hij met de boodschap om altijd door te gaan. Waarbij het soms nodig is een stapje terug te doen om je verder te kunnen ontwikkelen. Dat laatste is wat Wouter Muller heeft gedaan. Hij heeft zich in zijn muziek verder ontwikkeld, waardoor ‘Senang’ in vergelijking met zijn vorig werk enkele accentverschillen kent.
De muziek is anders gekleurd. Verdwenen zijn de blaasinstrumenten. Daarvoor in de plaats vult op een enkel lied de lieflijke viool van Marian Lilly Kakujay-Kleinmeyer de muziek aan. Bijzonder is dat die viool aan die paar nummers - waarschijnlijk onbedoeld - een Indisch tintje geeft.
Gebleven zijn de stem van Mirjam Smink, de vloeiende electrische gitaar van René Merbis, de drums van Theun Supheert en vooral de multi-instrumentalist Bert Kuipers.
Bert Kuipers speelt een belangrijke rol achter de schermen. Deze bandleider neemt vele arrangementen voor zijn rekening, staat borg voor de productie en speelt op vele nummers piano.
Esther Pierweijer is nog maar op een lied te horen.
Ook het onderwerp – of beter: de onderwerpen – van de liedjes zijn aan het verschuiven. Waar het begon met het zoeken naar Indische roots en identiteit is de thematiek wereldwijd geworden. Het gaat over de roots van een ieder, om multiculturaliteit. Maar ook over de (verloren) liefde.
Een sterk punt van Wouter Muller is het feit dat hij zijn eigen teksten schrijft. Op ‘Senang’ zijn nog slechts drie nummers van andere hand. Twee gedichten van G.J. Resink zijn op vakkundige wijze op muziek gezet. Daarnaast is ‘Wanneer begint voor mij de lente’ een vertaling van ‘Dónde Estará Mi Primavera’, een lied van de Mexicaan Marco Antonio Solís te beluisteren. Een lied dat in deze uitvoering een Latijns-Amerikaans tintje krijgt door de accordeon en een mannenkoortje op de achtergrond.
De overige teksten vloeiden uit zijn eigen pen. Daarin getuigt hij van inlevingsvermogen in de medemens en historisch besef, zonder zwaar op de hand te zijn. Want ook is er plaats voor een glimlach en een knipoog.
Een varieteit aan stijlen is op dit album te horen. We kennen van Wouter Muller de pop-achtige liedjes, afgewisseld met rustige chanson-achtige luisterliedjes. Nieuw zijn de rappers Didier Declercq en Ron Spijkerman die op de songs 'De toekomst is begonnen' en 'Anak Semua Bangsa' zijn te horen. Daarmee zijn het echter nog geen rapsongs geworden; het rappen en het traditionele zingen wisselen elkaar af.
Als toegift is de videoclip ‘Botol Cebok Rock’ op de cd gezet. Dat werd uitgevoerd in café De Amer in Drenthe. Samen met Ernst Jansz verzorgde hij in het lokaal beroemde muziekcafé een dubbeloptreden. Alleen al om dit filmpje is deze cd de moeite waard; het speelplezier straalt ervanaf. Je ziet twee Indische muzikanten op nonchalante en kwajongensachtige wijze een ‘delicate’ tekst zingen. Koop je deze clip, dan krijg je nog eens twaalf nieuwe nummers plus twee bonustracks cadeau. Allemaal de moeite waard. Met een kleine uitzondering voor het openingsnummer ‘Pasar Malam Besar’ waarin Mullers stem een beetje aarzelend klinkt en de woorden in de eerste regel niet lekker lijken te lopen.
Nog steeds hoor je Wouter Muller niet op de radio. Terwijl popnummers als 'Anak Semua Bangsa' en 'Volg je hart' zonder moeite op Radio 3 kunnen worden gedraaid. Liedjes als 'Indische sleutels (van mijn hart)' en 'Liefde van mijn leven' zouden niet misstaan in een programma als Met oog op morgen.
Onopgemerkt is Wouter Muller een constante factor in de Nederlandse muziek geworden.
[23 mei 2008]