|tekstenstek   |wielrennen   |muziek   |indisch   |stukjes   |contact
JB, deel 3
'Emotion & Commotion' van Jeff Beck

Cover album Emotion & Commotion

Emotion & Commotion (2010) is het nieuwe album van Jeff Beck. Het heeft zegge en schrijven een week in de Nederlandse album top100 gestaan. Op plaats 77 nog wel. Als je beweert dat dit album is opgemerkt in Nederland bereik je dat voortaan niemand meer naar jou luistert.

Het is een prachtig album geworden met tien puike liedjes die naadloos in elkaar overlopen en met drie kwartier aan speeltijd ook nog eens een fatsoenlijke lengte heeft. Daardoor geeft Emotion & Commotion een gevoel van samenhang, consistentie en vertrouwen, allemaal kenmerken waaraan een nieuw kabinet behoort te voldoen. Dus denk er aan: mocht er uit deze formatie een wankele constructie tevoorschijn komen, luister dan gewoon naar dit album. Je vind er onmiddellijk troost.

Op Emotion & Commotion staat voornamelijk instrumentaal werk. Zo willen we het ook. Jeffs gitaar, daar draait het om. Dat gitaargeluid wordt op veel nummers ondersteund door een orkest waarbij de violen de klank van Jeffs gitaar naar de oren dragen.

Op vijf nummers wordt gezongen, maar niet door Jeff zelf. Hij weet ook wel dat hij dat beter aan anderen kan overlaten. Die anderen zijn drie vrouwen. Joss Stone, de bekendste van het trio, neemt twee liedjes voor haar rekening, waaronder – hou je vast – I put a spell on you. Olivia Safe zingt eveneens op twee liedjes, maar dat doet zij zonder woorden. Zij is operazangeres en gebruikt haar stem als begeleiding om een hemelse sfeer te creëren. Ten slotte dan de Ierse Imelda May. Ik zou bijna zeggen: de sensatie van 2010, maar van overdrijven hou ik niet. Zij zingt op Lilac Wine, een song van Jeff Buckley. Mooie stem hoor, mooie gitaar ook, zeg maar synergie!

Het album begint lieflijk. Je lijkt te luisteren naar de muziek van Ennio Morricone die een spaghettiwestern ondersteunt met violen in plaats van een mondharmonica. Dit is Jeff Beck! Denk eens aan het ruige gitaarwerk uit zijn beginperiode, de tijd dat hij speelde bij The Yardbirds en het nog grovere werk later. Blijkt maar weer: hoe ouder een mens, hoe milder hij wordt. Niets van het gitaargeweld van vroeger lijkt te zijn overgebleven in Corpus Christi Carol, een muziekstuk van Benjamin Britten. Maar zodra de laatste klanken versterven en intussen Hammerhead op gang komt, word de gedachte van even tevoren meteen gelogenstraft. Ik hoorde het voor het eerst over de koptelefoon, mijn omgeving zag mij heftig headbangen.

Ook Nessun Dorma heeft Jeff geleend van de klassieken. In dit geval was Puccini de componist. De mensen die niet van klassieke muziek houden kennen dit lied misschien nog wel in de prachtige uitvoering van Adam uit de BBC-serie Cold Feet als het voor de eerste keer uit is met zijn Rachel en hij in een bad vol schuim liggend, een fles whisky in de hand, zijn verdriet verzingt. Het kwam later weer helemaal goed tussen Adam en Rachel.

Misschien illustreert die scene nog het best de kwaliteiten van Emotion & Commotion. Je wordt geleid door diepe dalen en hoge toppen die je brengen naar een staat van samenhang, consistentie en vertrouwen.

[22 september 2010]

Tekstenstek
tekstbureau voor tekst en webstek