|tekstenstek   |wielrennen   |muziek   |indisch   |stukjes   |contact
De Tong Tong Fair
Verplichte kost voor dit gezin


Foto: denhaagfm.nl

‘Ach toe, gaan we dit jaar weer naar de Tong Tong Fair?’ Deze smachtende en dwingende vraag klinkt jaarlijks uit de monden van onze - inmiddels - puberkinderen. Zelf denk ik op zulke momenten: zullen we maar eens een jaartje overslaan, het leven is al zo duur en bezuinigingen op cultuurgebied zijn immers al jaren in, toch? Maar overslaan, daar komt het nooit van. Want de druk van vrouw (die overigens belanda is maar zich desondanks niet heeft kunnen onttrekken aan een assimilatieproces door decennialange omgang met een indo) en drie kinderen (halve indo’s dus) is zo groot dat toch maar weer kaartjes voor de Tong Tong Fair bestellen de enige optie is. In de voorverkoop dan wel, want dat is goedkoper. En met 3 maal cjp-korting, want ik ben en blijf au fond een Nederlander.

Sinds kort is er in ons gezin een ‘vriendje’ bij gekomen. Zo’n Hollandse kaaskop die zijn zinnen heeft gezet op onze oudste dochter. Je houdt het niet voor mogelijk, maar ook hij wil naar de Tong Tong Fair! Vorig jaar was hij al meegegaan en dat heeft hem kennelijk helemaal niet ontmoedigd. Nu wil hij weer! Heus! Zo’n polderjoch dat opgegroeid is met bloemkool en slavinken! Maar die na verloop van tijd wel gestaag is gaan mee-eten uit onze ruif vol met rendang en dendeng blado.

We gaan. Iedereen vindt de sfeer leuk, voelt zich er senang en ergens moeten zich toch de krachten die wij met ons meedragen uit een smaragdgroen verleden kunnen manifesteren? Onze zoon kijkt altijd naar krissen, de oudste dochter naar batik lappen en de jongste loopt daar alleen maar in stilte rond, waarbij ze stiekem de kunst van de stille kracht afkijkt en inspiratie opdoet voor een praktijk later als doekoen. Altijd snoepen we er lekkere hapjes en het avondeten gebruiken we er natuurlijk ook. Dat is dé kans om weer eens echte sateh te eten! Vlees aan stokjes, geroosterd op houtskool en met een ketjapsausje eroverheen waarin de fijngehakte uitjes en pepertjes ronddrijven als wrakhout rond een VOC-schip. Dus niet die blokjes waterkipfilet om een prikker die op een gasbrander rondjes dansen in een pan met pindasaus!

Ik zal maar eens in het programma gaan kijken welke dag het aantrekkelijkst is.

De Tong Tong Fair. Ik zal er weer aan moeten geloven.

[23 mei 2014]

Tekstenstek
tekstbureau voor tekst en webstek